Even pauzeren op een Rustpunt
NieuwsGORREDIJK Rustpunten: de plek voor wandelaars en fietsers om onderweg even bij te komen. Droog en uit de wind genieten van een ijsje, kopje koffie of thee. Vaak kun je er ook naar het toilet en er is zelfs altijd een fietspomp en bandenplaksetje. “Wy sitte hjir graach. Efkes in ijsko en dan wer op hûs oan.”
Een van de vele Rustpunten in de regio is te vinden bij Camping De Sieghorst, vlak bij het Voorwerk in Siegerswoude. In de bossen van Bakkeveen en omgeving is het prachtig fietsen en wandelen. En onderweg is het prettig pauzeren op het terras van de camping waar Simmy en Dries de Vries al zo’n vijf jaar een Rustpunt heben ingericht.
Simmy (67): “Wy kuierje sels ek folle. Wy ha It Pieterpad ek rûn en wy witte dêrom wat it is om lange einen te rinnen. It is dan noflik om ûnderweis efkes sitte te kinnen.” Voorheen hadden ze een theetuin voor aan de weg tussen Ureterp en het Voorwerk, maar dat kostte te veel tijd. Ze werden steeds gestoord door mensen die een kopje koffie, thee of een ijsje wilden, terwijl ze op de camping aan het werk waren. Bovendien leverde de theetuin te weinig omzet op om iemand vast in de bediening te hebben. “Doe ha wy der in Rustpunt fan makke. Minsken moatte sels kofje en tee sette foar 1 euro. Se kinne ek noch in koek derby nimme.”
Simmy de Vries, De Sieghorst - Siegerswoude
Zo hebben Simmy en Dries er geen omkijken naar. Het is een zelfbedieningscafeetje, waarbij contant of via internet betaald kan worden. In de vijf jaar dat ze Rustpunt zijn, heeft Simmy geleerd om zich niet druk te maken over wandelaars of fietsers die even ‘rusten’ of naar het toilet gaan zonder een kleine bijdrage achter te laten. De meeste mensen deugen en laten keurig wat geld achter in de oude koektrommel.
Een Rustpunt heeft volgens Simmy ook een sociale functie. Er zijn nog weinig plekken in Nederland waar je gewoon even rustig kunt zitten en voor weinig geld koffie of thee kunt drinken. Simmy: “Wy komme wolris thús en sjogge guon sitten. We litte se rêstich sitte. Se moatte har frij fiele.” Omdat Simmy en Dries zelf ook veel wandelen in Nederland en in het buitenland, weten ze dat er eigenlijk heel weinig bankjes onderweg zijn waar fietsers en wandelaars eventjes kunnen verpozen. Simmy: “Ik soe tsjin boeren en burgers sizze wolle dat se in bankje by de wei delsette moatte.”
Meer aanloop
Een ander Rustpunt is op Camping De Oude Trambrug in Hoornsterzwaag. Adrie Mollema en Piet Azier bestieren de camping al twaalf jaar. Ze besloten in 2018 om een Rustpunt op hun terrein te maken. Piet (53): “Een Rustpunt is een mooie combinatie met onze camping. We krijgen zo meer aanloop. Mensen komen langs op de fiets en reserveren dan soms een jaar later een kampeerplek.” Het zijn vooral fietsers die even blijven plakken op hun Rustpunt. Hier kunnen ze een kop koffie of thee nemen, of een ijsje. Wandelaars zien ze hier veel minder. Adrie: “Er is hier weinig horeca in de omgeving. Fietsers zijn vaak blij als ze hier even naar het toilet kunnen.”
Adrie Mollema en Piet Azier - De Oude Trambrug. - Foto’s Remco Hofman
Betalen kan via internet of gewoon door wat los geld achter te laten in een blik. Alles in goed vertrouwen. Piet: “We hebben maar één keer gehad dat we dachten dat iemand niet betaald had, maar die betaling kwam enkele dagen later via internet. Het gaat hartstikke goed, maar je wordt er niet rijk van”, voegt hij er met een glimlach aan toe. Soms is er een verrassing. Zoals die keer dat er een fietstocht langs hun camping liep en er ineens 25 wielrenners van Het Zalige Zadeltje uit Steenwijk op het erf stonden. Het was ineens alle hens aan dek. Adrie: “Toen waren we direct door onze voorraad ijsjes heen en moesten we bijvullen.”
Het Rustpunt van De Oude Trambrug heeft nog wel iets unieks. Iets dat andere Rustpunten ongetwijfeld niet hebben. Vermoeide wandelaaars en fietsen kunnen namelijk hun eigen kruiden bij elkaar plukken voor een vers kopje thee. Adrie: “We hebben munt, dropplant, citroen en melisse in de tuin staan. Piet, hoe zullen we de tuin noemen? Theepluktuin of pluktheetuin?” Piet en Adrie kijken elkaar even vragend aan, maar komen dan al snel tot een besluit. “Doe maar eh ..... pluktheetuin.”
Oan ‘e feart
Geke en Theun Meestringa hebben sinds twee jaar een Rustpunt naast hun boerderij aan de vaart tussen Wijnjewoude en Hemrik. Hier komen vooral fietsers langs én enkele boten. Een bankje staat aan de weg langs de vaart en wacht geduldig op dorstige fietsers en wandelaars. Voordat ze een Rustpunt werden, verkochten ze alleen ijsjes aan de deur, maar dat werkte niet echt goed. Het leverde te weinig op en het nam te veel tijd in beslag. Geke kocht een houten tuinhuisje op Marktplaats en meldde zich aan als Rustpunt.
Geke (46): “No doch ik moarns de doarren iepen en set de flagge derop. Klear!” Zelf is Geke de hele dag thuis, omdat ze een kinderopvang aan huis heeft. De kinderen spelen buiten naast het tuinhuisje en de fietsers en wandelaars kunnen zelf koffie, thee of een ijsco pakken. “Se kinne harsels rêde. At se wat noadich ha, dan hear ik it wol.”
Zelf houdt Geke ook van wandelen en dan merkt ze dat er onderweg eigenlijk heel weinig plekken zijn waar je even kunt zitten. “Wy ha de Alvestêdetocht wol kuiere en woenen ûnderweis ús krintebollen opite, mar der wie hast gjin plak om efkes lekker te sitten.” In het tuinhuisje van Geke en Theun staan een Senseo-apparaat en een waterkoker voor een kopje thee. Dochter Renske heeft ansichtkaarten gemaakt en er liggen ook nog schapenvachten te koop. Geke: “Wy hienen hjir koartlyn in groep Amerikanen dy’t hjir wol trije kear west ha. Sa moai fûnen se it. Theun yn syn blauwe overall moast op ‘e foto en se wisten net dat in ko sa grut wie.”
Goed vertrouwen
In het tuinhuisje staat een geldpot voor het afrekenen van de versnaperingen. Alles in goed vertrouwen. Er is biologisch ijs en echte vruchtensappen. Geke: “Ik ha ek noch wat blikjes cola stean foar de ‘bruggenwipper.’ Dy fytst fan brêge nei brêge en hellet hjir dan wat te drinken.” Zo komt er van alles langs bij het Rustpunt aan de vaart. Het ene moment lijkt het rustig, alsof de tijd heeft stilgestaan. Maar dan ineens stuiven groepen racefietsers voorbij om voor het snaaien van een ijsje even in de remmen te knijpen. Geke: “Wy hienen op ien middei ris 500 fytsers op it hiem. Se dienen mei oan de ’16-dorpentocht’. Us bern ha harren bidons mei de túnslange byfuld.” Vanmiddag komt de buurtvereniging Russchenreed uit Wijnjewoude op de fiets langs. Zo’n dertig fietsers stappen af na een rondje door de bossen en langs de vaart, ze ploffen neer op de bankjes. Ze nemen een ijsje en ondertussen gaat Geke rond met de koffiekan. Plots is het reuzegezellig aan de vaart. “Wy sitte hjir altyd graach. Efkes in ijsko en dan wer op hûs oan.”
Moaier as tillevyzje
Het bankje aan de vaart heeft inmiddels heel wat fietsers, wandelaars en boten voorbij zien komen. Van links naar Wijnjewoude en van rechts naar Hemrik. Alles komt en gaat voorbij, maar het bankje blijft staan. Theun (56): “At jûns it bankje frij is, dan geane wy der sels sitten. Dat is moaier as de tillevyzje.”
